Grzyb lwia grzywa (Hericium erinaceus) szybko staje się najlepiej sprzedającym się grzybem leczniczym w wielu krajach ze względu na jego korzyści neurologiczne i poznawcze. Chociaż kilka firm w USA uprawia ją w postaci grzybni w postaci sfermentowanego ziarna (biomasa grzybni), a coraz większa liczba firm w USA i innych krajach produkuje jej owocniki do użytku kulinarnego, Chiny pozostają największym hodowcą Lion's Mane, odpowiedzialnym za ponad 90 % światowej produkcji. Główne obszary uprawy znajdują się na obszarach górskich południowej prowincji Zhejiang i północnej prowincji Fujian, a sezon wegetacyjny trwa od października do marca.
Przemysł uprawy grzybów w Chinach jest wysoce wrażliwy na cenę, a uprawa grzywa Lwa nie jest wyjątkiem, chociaż można go uprawiać na całego liściastego drewna, tradycyjnie uprawiano go na kłodach trociny wzbogaconych o otręby pszenne. Jednak ze względu na niski poziom azotu (<0.1%), sawdust is a less than ideal substrate for Lion’s Mane which thrives on a high nitrogen content and a low carbon: nitrogen ratio. In recent years therefore, farmers have increasingly shifted to a combination of 90% cotton seeds hulls (2.0% nitrogen, 27:1 carbon:nitrogen ratio) and 8% wheat bran (2.2% nitrogen, 20:1 carbon:nitrogen ratio) with 1-2% gypsum to help control the pH (cotton seed hulls contain less nitrogen than wheat bran but produce a log with a more open structure better for mycelial development).
Szczepy stosowane do zaszczepiania sztucznych kłód są dostarczane przez laboratoria prowadzone przez władze prowincji i hodowane na zaszczepiacz gotowy do zaszczepienia przez specjalistyczne firmy, które następnie dostarczają rolnikom zaszczepiacz lub, w niektórych przypadkach, zaszczepione kłody. Zaszczepione kłody są następnie układane razem w szopach, podczas gdy grzybnia kolonizuje kłody, aby ciepło wytwarzane przez rosnącą grzybnię przyspieszyło proces. Po całkowitej kolonizacji po około 50-60 dniach, czopki usuwa się z miejsc inokulacji, wprowadzając gradient wilgoci i inicjując tworzenie owocników. Następnie kłody umieszcza się na drewnianych stojakach.
Lwia grzywa jest dość wrażliwa na zmiany temperatury i warunków atmosferycznych. Optymalna temperatura dla wzrostu grzybni wynosi około 25°C, a tworzenie owocników następuje w temperaturze od 14-25°C do idealnej 16-18°C (w niższych temperaturach owocniki są bardziej czerwone, a w wyższych rosną szybciej, ale są żółtawe i mniej gęste z dłuższymi kolcami). Owocniki są również wrażliwe na poziom CO2 i rozwijają strukturę koralowatą, gdy poziomy przekraczają 0,1% (co wymaga odpowiedniej wentylacji) i światło, przy czym najlepiej rosną w cieniu.
Od usunięcia czopów do pojawienia się owocników zajmuje około tygodnia, w zależności od temperatury otoczenia i na tym etapie kłody są zazwyczaj odwracane w przekonaniu, że rosnące do góry nogami owocniki będą miały lepszy kształt i będą wyglądać lepiej. wyższa cena.
Po kolejnych 7 - 12 dniach ciała owocowe są gotowe do zbioru. Zbiór odbywa się, zanim zaczęły rozwijać wydłużone wypukłości, które nadają grzybie jego nazwę, ale utrudniają obsługę suszonego grzyba i towarzyszy im bardziej otwarta struktura, mniej odpowiednia do użytku kulinarnego.
Po zbiorze owocniki oczyszcza się z resztek substratu, a następnie suszy na słońcu, jeśli pozwala na to pogoda, lub w piecach suszących opalanych zużytym drewnem (po usunięciu plastikowych osłon, które są wysyłane do recyklingu). Wysuszone owocniki są następnie klasyfikowane według wielkości i kształtu, przy czym te lepiej wyglądające są sprzedawane do użytku kulinarnego, a te mniej atrakcyjne są mielone na proszek lub przetwarzane na ekstrakty.
Ponieważ niektóre z najbardziej aktywnych neurologicznie związków z Lion’s Mane, takie jak erinacyna A, są izolowane z grzybni, a nie z owocnika, w Chinach wzrasta również produkcja grzybni Lion’s Mane. W odróżnieniu od fermentacji w stanie stałym, typowej w USA, w Chinach grzybnię hoduje się na płynnym podłożu, które można oddzielić od grzybni pod koniec fermentacji.
W tym przypadku kulturę starterową przygotowuje się w zwykły sposób, a następnie hoduje w zamkniętym naczyniu reaktora na płynnym podłożu zawierającym proszek drożdżowy i mąkę kukurydzianą lub mąkę sojową wraz z 3% glukozą i 0,5% peptonem. Całkowity czas produkcji wynosi 60 dni lub więcej, a koniec fermentacji określa się na podstawie zawartości cukru w cieczy fermentacyjnej.
Podobnie jak inne grzyby i zgodnie z ich zastosowaniem w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej (TCM), ekstrakty z Grzywy Lwia są produkowane głównie poprzez ekstrakcję gorącą wodą. Jednakże wraz z rosnącym naciskiem na jego korzyści neurologiczne i świadomością, że główne związki zidentyfikowane jako przyczyniające się do jego działania w tym obszarze są łatwiej rozpuszczalne w rozpuszczalnikach, takich jak alkohol, ostatnio wzrosło ekstrakcja alkoholem, przy czym ekstrakt alkoholowy czasami w połączeniu z ekstraktem wodnym jako „podwójny ekstrakt”. Ekstrakcję wodną zazwyczaj przeprowadza się przez gotowanie przez 90 minut, a następnie filtrowanie w celu oddzielenia ciekłego ekstraktu. Czasami proces ten przeprowadza się dwukrotnie przy użyciu tej samej partii suszu grzybowego, przy czym druga ekstrakcja daje niewielki wzrost plonu. Następnie stosuje się zatężanie próżniowe (ogrzewanie do 65°C pod częściową próżnią) w celu usunięcia większości wody przed suszeniem rozpyłowym.
Ponieważ ekstrakt wodny z Lion's Mane, podobnie jak ekstrakty z innych grzybów jadalnych, takich jak Shiitake, Maitake, Boczniak, Cordyceps militaris i Agaricus subrufescens, zawiera nie tylko długołańcuchowe polisacharydy, ale także wysoki poziom mniejszych monosacharydów, disacharydów i oligosacharydów, nie można go rozpylać. suszone w takim stanie, w jakim jest lub wysokie temperatury w wieży suszącej rozpyłowej spowodują mniejsze cukry skarmelizują się na lepką masę, która będzie blokować wyjście z wieży.
Aby temu zapobiec, przed suszeniem rozpyłowym zwykle dodaje się maltodekstrynę (25-50%) lub czasami drobno sproszkowany owocnik. Inne opcje obejmują suszenie w piecu i mielenie lub dodanie alkoholu do ekstraktu wodnego w celu wytrącenia większych cząsteczek, które można następnie odfiltrować i wysuszyć, podczas gdy mniejsze cząsteczki pozostają w supernatancie i są odrzucane. Zmieniając stężenie alkoholu, można kontrolować wielkość wytrąconych cząsteczek polisacharydu i w razie potrzeby proces można powtórzyć. Jednakże odrzucenie w ten sposób części polisacharydów również zmniejszy wydajność, a tym samym zwiększy cenę.
Inną badaną opcją usuwania mniejszych cząsteczek jest filtracja membranowa, ale koszt membran i ich krótka żywotność wynikająca z tendencji do zatykania porów sprawia, że jest to obecnie ekonomicznie nieopłacalne.
Jak wspomniano powyżej, woda nie jest jedynym rozpuszczalnikiem, którego można użyć do ekstrakcji związków aktywnych z lwiej grzywy, przy czym ekstrakcja alkoholem staje się coraz bardziej powszechna ze względu na jej doskonałą zdolność do ekstrakcji związków takich jak hericenony i erinacyny, związanych z promowaniem czynnika wzrostu nerwów ( NGF). W tym przypadku stosuje się go w stężeniu 70-75%, przy czym alkohol jest usuwany do recyklingu przed suszeniem rozpyłowym.
Stosunek stężeń wysuszonego ekstraktu wodnego wynosi około 4:1, chociaż może wzrosnąć do 6:1 lub nawet 8:1 po wytrąceniu alkoholu, podczas gdy stężenie wysuszonego ekstraktu alkoholowego wynosi około 20:1 (lub 14:1 w przypadku użycia grzybni wytworzonej poprzez fermentację ciekłą).
Wraz z niedawnym wzrostem zainteresowania korzyściami zdrowotnymi Lion's Mane, nastąpił odpowiedni wzrost liczby produktów zawierających go w różnych postaciach. Oprócz ekstraktów wodnych i etanolowych, coraz więcej łączy je w postaci podwójnego ekstraktu, podczas gdy w wielu innych ekstrakt wodny suszy się razem z nierozpuszczalnym włóknem grzybowym w postaci suszonego rozpyłowo proszku lub ekstraktu 1:1. Ponieważ Lion's Mane pojawia się również w żywności funkcjonalnej, takiej jak ciastka, ekscytujące będzie zobaczenie, jaka przyszłość przyniesie temu wszechstronnemu grzybowi.
Czas publikacji: lipiec-21-2022