ODM wysokiej jakości skórzane karty Plecelist - Factory oferuje markę prywatną z ziołowych grzybów proszek lwa, Hericium erinaceus - Johncan Mushroom

Schemat blokowy Hericium Erinaceus

Specyfikacja

Szczegół

Podobnie jak inne grzyby i zgodnie z ich zastosowaniem w Tradycyjnej Medycynie Chińskiej (TCM), ekstrakty z grzybów Lion’s Mane są produkowane głównie w drodze ekstrakcji gorącą wodą. Jednakże wraz z rosnącym naciskiem na jego korzyści neurologiczne i świadomością, że główne związki zidentyfikowane jako przyczyniające się do jego działania w tym obszarze są łatwiej rozpuszczalne w rozpuszczalnikach, takich jak alkohol, ostatnio wzrosło ekstrakcja alkoholem, przy czym ekstrakt alkoholowy czasami w połączeniu z ekstraktem wodnym jako „ekstrakt podwójny”. Ekstrakcję wodną zazwyczaj przeprowadza się przez gotowanie przez 90 minut, a następnie filtrowanie w celu oddzielenia ciekłego ekstraktu.

Czasami proces ten przeprowadza się dwukrotnie przy użyciu tej samej partii suszu grzybowego, przy czym druga ekstrakcja daje niewielki wzrost plonu. Następnie stosuje się zatężanie próżniowe (ogrzewanie do 65°C pod częściową próżnią) w celu usunięcia większości wody przed suszeniem rozpyłowym.

Jako wodny ekstrakt z Lion’s Mane, podobnie jak ekstrakty z innych grzybów jadalnych, takich jak Shiitake, Maitake, Boczniak, Cordyceps militaris i

Agaricus subrufescens zawiera nie tylko długołańcuchowe polisacharydy, ale także wysoki poziom mniejszych monosacharydów, disacharydów i oligosacharydów. Nie można go suszyć rozpyłowo w takiej postaci, w jakiej jest, gdyż wysokie temperatury w wieży suszarki rozpyłowej spowodują karmelizację mniejszych cukrów w lepką masę, która będzie zablokować wyjście z wieży.

Aby temu zapobiec, przed suszeniem rozpyłowym zwykle dodaje się maltodekstrynę (25-50%) lub czasami drobno sproszkowany owocnik. Inne opcje obejmują suszenie w piecu i mielenie lub dodanie alkoholu do ekstraktu wodnego w celu wytrącenia większych cząsteczek, które można następnie odfiltrować i wysuszyć, podczas gdy mniejsze cząsteczki pozostają w supernatancie i są odrzucane. Zmieniając stężenie alkoholu, można kontrolować wielkość wytrąconych cząsteczek polisacharydu i w razie potrzeby proces można powtórzyć. Jednakże odrzucenie w ten sposób części polisacharydów również zmniejszy wydajność, a tym samym zwiększy cenę.

Inną badaną opcją usuwania mniejszych cząsteczek jest filtracja membranowa, ale koszt membran i ich krótka żywotność wynikająca z tendencji do zatykania porów sprawia, że ​​jest to obecnie ekonomicznie nieopłacalne.