Tremella fuciformis jest uprawiana w Chinach co najmniej od XIX wieku. Początkowo przygotowywano odpowiednie drewniane słupy, które następnie traktowano na różne sposoby w nadziei, że zostaną zasiedlone przez grzyba. Ta chaotyczna metoda uprawy została ulepszona, gdy tyczki zaszczepiono zarodnikami lub grzybnią. Nowoczesna produkcja rozpoczęła się jednak dopiero po uświadomieniu sobie, że aby zapewnić sukces, do podłoża należy zaszczepić zarówno Tremella, jak i gatunek żywicielski. Stosowana obecnie na rynku metoda „podwójnej hodowli” wykorzystuje mieszankę trocin zaszczepioną obydwoma gatunkami grzybów i utrzymywaną w optymalnych warunkach.
Najpopularniejszym gatunkiem kojarzonym z T. fuciformis jest jego preferowany żywiciel „Annulohypoxylon archeri”.
W kuchni chińskiej Tremella fuciformis jest tradycyjnie stosowana w słodkich potrawach. Choć nie ma smaku, jest ceniony ze względu na galaretowatą konsystencję, a także rzekome korzyści lecznicze. Najczęściej używa się go do przygotowania deseru w języku kantońskim, często w połączeniu z jujubami, suszonymi longanami i innymi składnikami. Stosowany jest także jako składnik napoju oraz jako dodatek do lodów. Ponieważ uprawa sprawiła, że jest tańszy, obecnie jest dodatkowo dodawany do niektórych pikantnych potraw.
Ekstrakt z Tremella fuciformis stosowany jest w kosmetykach dla kobiet z Chin, Korei i Japonii. Według doniesień grzyb zwiększa zatrzymywanie wilgoci w skórze i zapobiega starczej degradacji mikronaczyń w skórze, redukując zmarszczki i wygładzając drobne linie. Inne efekty przeciwstarzeniowe wynikają ze zwiększenia obecności dysmutazy ponadtlenkowej w mózgu i wątrobie; jest to enzym działający jako silny przeciwutleniacz w całym organizmie, zwłaszcza w skórze. Tremella fuciformis jest również znana w medycynie chińskiej z właściwości odżywiających płuca.